• Bitwa pod Wiedniem – 1683 rok
          • Bitwa pod Wiedniem – 1683 rok

          • „Venimus, Vidimus, Deus vicit”.

            Przybyliśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył."

            /z listu Jana III Sobieskiego wysłanego 15.09.1683r.                                                                                                          do papieża Innocentego XI/

            W poniedziałek 12 września 2022 roku minęła 339. rocznica Bitwy pod Wiedniem, jednej z najważniejszych bitew w historii Europy zwanej „odsieczą wiedeńską”. .Wojska polsko – austriacko – niemieckie (liczące około 75 tysięcy) dowodzone przez Jana III Sobieskiego pokonały potężną armię Imperium Osmańskiego (liczącą około 140 tysięcy), którą dowodził wielki wezyr Kara Mustafa. O losach bitwy, która rozpoczęła się wczesnym rankiem 12 września 1683 roku, przesądziła szarża polskiej ponad 20 tysięcznej kawalerii (w tym chorągwi husarskich) ze wzgórza Kahlenberg nieopodal murów Wiednia. O godzinie 17, 00 wojska polskie do kolejnego ataku osobiście poprowadził Jan III Sobieski. Nacierająca husaria  doszczętnie rozbiła obronę turecką, zmuszając samego wezyra Karę Mustafę do panicznej ucieczki na czele ocalałych od pogromu oddziałów. Bitwa pod Wiedniem uznawana jest przez historyków za jedną z dwudziestu najważniejszych bitew w historii świata. Zakończyła ona definitywnie turecką ekspansję na Europę. Rzeczpospolita zyskała sławę „obrońcy Europy i „przedmurza chrześcijaństwa” Było to też ostatnie wielkie zwycięstwo odniesione przez wojsko polskie w czasach I Rzeczypospolitej.

            Chwała Bohaterom.

            Koło Historyczne Wiarus

        • W 83. rocznicę Bitwy Powietrznej nad Radzyminem
          • W 83. rocznicę Bitwy Powietrznej nad Radzyminem

          • W ubiegło czwartkowe popołudnie, 8 września na radzymińskim Cmentarzu Poległych, odbyła się uroczystość upamiętniająca 83. rocznicę Bitwy Powietrznej nad Radzyminem. Kultywowanie pamięci o poległych członkach załóg legendarnych polskich bombowców PZL-37 „Łoś” stanowi wieloletnią tradycję Szkoły Podstawowej nr 1 im. ppłka pil. Mariana Pisarka w Radzyminie.

            Więcej w artykule: „W 83. rocznicę Bitwy Powietrznej nad Radzyminem”  w tygodniku regionalnym Kurier W nr 33 z dnia 13.09.2022 r. >>>>  gazeta2.pdf

        • Uczniowski Klub Sportowy ”SameJudo”
          • Uczniowski Klub Sportowy ”SameJudo”

          • Uczniowski Klub Sportowy ”SameJudo” zaprasza wszystkich uczniów szkoły na bezpłatne zajęcia judo we wrześniu! 

            Judo to dyscyplina sportu, która kładzie duży nacisk na ćwiczenia ogólnorozwojowe. Podczas treningu i różnorodnych ćwiczeń oraz gier ruchowych kształtuje się jednocześnie siła, szybkość, wytrzymałość, gibkość i koordynacja ruchowa. Jest to szczególnie ważne w przypadku małych i dorastających dzieci. Judo to również szkoła dyscypliny - w czasie treningów uczymy się wzajemnego szacunku oraz etykiety judo.

            Judo jest sportem walki, jednak uczymy go przez zabawę. To idealne połączenie! 

            Nie ma żadnych ograniczeń wiekowych, aby rozpocząć trening judo. Klub SameJudo będzie idealny dla Twojego dziecka. Nasz Klub z radością przywita każdego młodego ucznia!

            W przypadku dodatkowych pytań, prosimy o kontakt telefoniczny lub mailowy z Biurem Klubu: 

            Tel. 512 233 612, e-mail: samejudo@gmail.com 

        • Pierwszy dzwonek w Gminie Radzymin
          • Pierwszy dzwonek w Gminie Radzymin

          • W inauguracji nowego roku szkolnego w Szkole Podstawowej nr 1 im. ppłka pil. Mariana Pisarka uczestniczyli m.in.: Wiceburmistrz Radzymina Krzysztof Dobrzyniecki, Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej Piotr Rembelski, Proboszcz Parafii p.w. Św. Jana Pawła II ks. Krzysztof Ziółkowski, Dyrektor Biura Oświaty Krzysztof Czuba oraz Przedstawiciele Rady Rodziców na czele z p. Agnieszką Wardakowską.

            Więcej w artykule; Pierwszy dzwonek w Gminie Radzyminw tygodniku regionalnym Kurier W nr  32  z dnia  06.09.2022 roku >>>>> gazeta1.pdf

        • 83. rocznica wybuchu II wojny światowej
          • 83. rocznica wybuchu II wojny światowej

          • "BO WOLNOŚĆ TO JEST TYLE ILU NAS POLEGŁO I WOLNOŚĆ TO JEST TYLE ILU NAS DZIŚ ŻYJE.” 

            /Józefa Radzymińska „Jest jeden czas miłości”/

            W czwartek 1 września 2022 r. minie 83. rocznica wybuchu II wojny światowej. To największa i najkrwawsza wojna w dziejach ludzkości. Objęła prawie całą Europę, część Azji, Afryki i Bliskiego Wschodu. We wrześniu Polskę zaatakowano dwukrotnie. 1 września napadu dokonały faszystowskie Niemcy, natomiast 17 września od wschodu wkroczyła Armia Czerwona. Nastał czas grozy, terroru i walki ludzi o przetrwanie. Napaść na Polskę była wynikiem tajnego porozumienia między III Rzeszą Adolfa Hitlera a ZSSR Józefa Stalina. „Zniszczenie Polski jest naszym pierwszym zadaniem. (...) Bądźcie bez litości, bądźcie brutalni” - powiedział Adolf Hitler. Słowa te dotyczyły również ludności cywilnej. Wojna totalna zakładała użycie lotnictwa, czołgów i artylerii w niespotykanej wcześniej skali. Niemcy wystawili 1 mln 850 tys. żołnierzy, 11 tys. dział, 2 800 czołgów i 2000 samolotów. Wojsko Polskie dysponowało armią 950 tys. żołnierzy, 4,8 tys. dział, czołgami w liczbie 700 i 400 samolotami. O losach kampanii wrześniowej zdecydowało uderzenie 17 września Armii Czerwonej, która miała 1,5 miliona żołnierzy. I choć żołnierz polski z honorem bronił naszej wolności bohaterstwem niwelując niemiecka i sowiecką przewagę walcząc w osamotnieni, bez realnej pomocy sojuszników ( Francji i Wielkiej Brytanii) był bez szans. Sześcioletnia II wojna światowa pochłonęła 60 mln ofiar. Zginęło 6 mln polskich obywateli. W ,,Stalowej Jedynce” w te wrześniowe dni będziemy wspominać Tych , którzy mieli odwagę przeciwstawić się dwóm brutalnym totalitaryzmom. Wszyscy zdajemy sobie bowiem sprawę, że świadome społeczeństwo nie powinno zapomnieć o ofiarach wojny. Oby pamięć o II wojnie światowej była przestrogą dla współczesnego świata, żeby nie zmieniać granic siłą, nie paktować nad głowami i kosztem innych państw, nie ulegać agresywnym działaniom.

            Cześć i Chwała Bohaterom

            Koło Historyczne „Wiarus”

        • XVII „Dzień Solidarności i Wolności”
          • XVII „Dzień Solidarności i Wolności”

          • „Było to przełomowe wydarzenie w historii naszego narodu, ale także w dziejach Europy, „Solidarność” otworzyła bramy wolności…”

            Jan Paweł II

            31 sierpnia 2022 roku już po raz siedemnasty obchodziliśmy „Dzień Solidarności i Wolności”. Dzień ustanowiony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 2005 roku  ma upamiętniać „historyczny zryw Polaków do wolności”. W pamiętne dni sierpnia 1980 roku po fali robotniczych strajków, jakie objęły cały kraj i podpisaniu przez komunistyczne władze PRL –u porozumień z komitetami strajkowymi w Gdańsku , Szczecinie i Jastrzębiu po raz pierwszy od zakończenia II wojny światowej powstał w Polsce  niezależny od komunistów legalnie działający związek zawodowy NSZZ „Solidarność”. Solidarność, która  zadziwiła świat… Nasi rodacy wspierani przez św. Jana Pawła II – Papieża Polaka i demokratyczne społeczeństwa Europy i świata, jak śpiewał Jacek Kaczmarski poczuli w sobie siłę i moc dokonania w ojczyźnie zmian…NSZZ „Solidarność bardzo szybko stała się  nie tylko związkiem zawodowym , ale potężnym liczącym 10 milionów członków ruchem społecznym w reżimie komunistycznym Postanie „Solidarności” faktycznie , choć musiało upłynąć jeszcze prawie 10 lat i musieliśmy przejść przez mrok wprowadzonego przez generała Wojciecha Jaruzelskiego stanu wojennego (13.12.1981 r.) zwiastowało zmierzch komunizmu i dominacji Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w Europie Wschodniej . Dziękując za dar Solidarności pragniemy przypomnieć ,że nie było by wolnej , suwerennej Polski , nie było by wolnych państw Europy Wschodniej bez   uporczywej  walki naszych rodaków o wartości najcenniejsze jaki są  godność , wolność i niezależność każdego człowiek i narodu.

            Cześć i chwała Bohaterom.

            Koło Historyczne  "Wiarus"

        • 102. rocznica bitwy pod Komarowem
          • 102. rocznica bitwy pod Komarowem

          • „Była to krwawa bitwa, w której nasza jazda wystawiła sobie pomnik sławy.

            Na naszym kontynencie była to zarazem ostatnia walka,

            w której masy jazdy poszukiwały rozstrzygnięcia w szykach konnych  i przy pomocy szabli

            /generał Aleksander Pragłowski/

            W środę 31 sierpnia minęła 102. rocznica  bitwy pod Komarowem niedaleko Zamościa. Była to wielka bitwa kawaleryjska, jeden z największych bojów z udziałem jazdy w XX wieku.  Po całodniowej walce polscy kawalerzyści  pokonali kilkukrotnie liczniejszego przeciwnika, odbierając mu inicjatywę oraz zmuszając do odwrotu - jak się później okazało - aż za linię frontu. To był przysłowiowy „gwóźdź do trumny” 1 Armii Konnej Siemiona Budionnego, do niedawna siejącej postrach na wschodnich rubieżach Rzeczypospolitej. Bitwa pod Komarowem zaangażowała wielkie siły kawalerii - łącznie 21 pułków jazdy, z czego sześć polskich - ale oprócz brawurowych szarż dochodziło też do zaciętej walki z udziałem piechoty, a nawet działań lotnictwa bojowego (7. Eskadra Myśliwska im. Tadeusza Kościuszki, w której u boku Polaków służyli amerykańscy ochotnicy). Bolszewicy stracili w boju ok. 1500 zabitych. Straty wojsk polskich były pięciokrotnie niższe.

            Część i Chwała Bohaterom.

            Koło Historyczne ,,Wiarus”

        • Święto Lotnictwa Polskiego
          • Święto Lotnictwa Polskiego

          • W piątek 26 sierpnia 2022 r.  przed pomnikiem  ku czci Lotników Polskich Poległych w latach 1939 – 1945  w Warszawie odbyła się  podniosła uroczystość z okazji obchodów Święta Lotnictwa Polskiego. Podczas uroczystości odczytano list Ministra Obrony Narodowej Mariusza Błaszczaka i wręczono wyróżnienia oraz tytuły honorowe „Zasłużony Pilot Wojskowy”. W uroczystościach wzięli udział również uczniowie naszej szkoły i kadeci zaprzyjaźnionej szkoły mundurowej z I Liceum Ogólnokształcącego  PUL w Wołominie im. 111 Eskadry Myśliwskiej. Uczniowie wspólnie złożyli przed pomnikiem wiązankę pamięci. To nasz hołd dla polskich lotników i patronów naszych  szkół. Święto Lotnictwa Polskiego jest obchodzone w lotnictwie wojskowym i cywilnym w rocznicę zwycięstwa  (28.08.1932 r.) Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury w największej międzywojennej imprezie lotnictwa sportowego - Międzynarodowych Zawodach Samolotów Turystycznych (Challenge International des Avions de Tourisme) w 1932 roku w Berlinie. Zawody obejmowały lot okrężny na trasie kilku tysięcy kilometrów i próby techniczne, w tym krótki start i lot z minimalną prędkością. Żwirko i Wigura lecieli polskim samolotem RWD-6. Podczas uroczystości  miało miejsce spotkanie uczniów naszej szkoły i kadetów I LO PUL w Wołominie z  p. gen. broni pil. Tadeuszem Mikutelem - I Zastępcą Szefa Sztab Generalny Wojska Polskiego.

            Z okazji święta wszystkim związanym z lotnictwem  pragniemy przekazać  najserdeczniejsze życzenia pomyślności . Samych wysokich lotów i tyle samo lądowań, co startów.

            Więcej w artykule tygodnika regionalnego Kuriwer W >>>> gazeta3.pdf

            Społeczność "Stalowej Jedynki”

        • „Pamiętaj 23 sierpnia”
          • „Pamiętaj 23 sierpnia”

          • We wtorek  23 sierpnia 2022 roku już po raz trzynasty   będziemy  obchodzić Europejski Dzień Pamięci Ofiar Reżimów Totalitarnych nazizmu i stalinizmu. 82 lat temu 23 sierpnia 1939 roku minister spraw zagranicznych III Rzeszy Joachim von Ribbentrop i Wiaczesław Mołotow, ludowy komisarz spraw zagranicznych ZSRR będący jednocześnie przewodniczącym Rady Komisarzy Ludowych podpisali w Moskwie pakt o nieagresji wraz z tajnym protokołem, którego następstwem był podział Europy Środkowej i IV rozbiór Polski. Zawarty między ZSRR a hitlerowskimi Niemcami pakt otworzył drogę do tragedii II wojny światowej z jej konsekwencjami – deportacjami, obozami koncentracyjnym, gułagami, Holokaustem, krematoriami i obozami pracy przymusowej. Po zakończeniu wojny dla wielu społeczeństw Europy Środkowo – Wschodniej oznaczał długi okres dalszego komunistycznego zniewolenia.  W tą tragiczną dla losów milionów Europejczyków rocznicę wspominaliśmy wszystkich, którzy zginęli wskutek zbrodniczych działań nazizmu i stalinizmu.

            Niech pamięć o ich męczeństwie nigdy nie zaginie. Nigdy więcej wojny.

            Koło Historyczne „Wiarus”

        • Kondolencje
          • Kondolencje

          • Z najgłębszym żalem i smutkiem przyjęliśmy w dniu 2 sierpnia 2022 r. wiadomość o śmierci

            Ś. P.  Anny Czajkowskiej

            Mamy Dawida i Kornelii.

            Łączymy się w bólu i składamy wyrazy współczucia Rodzinie oraz wszystkim bliskim Zmarłej.

            Uczniowie, nauczyciele, dyrekcja – cała społeczność radzymińskiej "Stalowej Jedynki"

        • 102. rocznica CUDU NAD WISŁĄ
          • 102. rocznica CUDU NAD WISŁĄ

          • Zawsze myślę, co by było, gdyby nie było tego Radzymina, tego Cudu nad Wisłą. Jest głęboko to wydarzenie, ten dzień wpisany w moją historię osobistą, w historię nas wszystkich. Wy jesteście młodsi, ale wasze życie znajduje się na przedłużeniu tamtego dwudziestego roku, tamtego Cudu nad Wisłą, tamtego Radzymina.

            / Jan Paweł II /

            W poniedziałek 15 sierpnia br. Poczet Sztandarowy naszej szkoły z  asystą  uczestniczył w  uroczystych obchodach 102. rocznicy zwycięskiej bitwy z Armią Czerwoną zwanej Cudem nad Wisłą na Cmentarzu Poległych w Radzyminie. To nasz  symboliczny hołd tym, którzy poświęcili swoje życie w obronie naszej Ojczyzny.

            Cześć i Chwała Bohaterom

            Koło Historyczne „Wiarus”

        • 102. rocznica Bitwy Warszawskiej zwanej "Cudem nad Wisłą"
          • 102. rocznica Bitwy Warszawskiej zwanej "Cudem nad Wisłą"

          • „Współczesna historia cywilizacji zna mało wydarzeń posiadających znaczenie większe od bitwy pod Warszawą w roku 1920. Nie zna zaś ani jednego, które byłoby mniej docenione.”

                                                        /Lord Edgar Vincent D’Abernon/

            W poniedziałek 15 sierpnia 2022 roku minie 102. rocznica Bitwy Warszawskiej zwanej "Cudem nad Wisłą." Jak co roku oddamy hołd bohaterskim żołnierzom Wojska Polskiego broniących ostatniej rubieży przed – Warszawą. Będziemy wspominać Tych, którzy obficie zrosili własną krwią nasza radzymińską ziemię w obronie najświętszej z wartości, jaką jest wolność. W dniach 13 – 15 sierpnia 1920 roku na przedpolach stolicy w Radzyminie i jego okolicach zatrzymano, a potem 16 sierpnia i w następnych dniach, po śmiałym ataku z nad Wieprza rozbito sowieckie armie sunące na Zachód, by wzniecić płomień bolszewickiej rewolucji w Europie.  Dzięki tej bitwie zwanej "Cudem nad Wisłą‘’ Rzeczpospolita Polska obroniła ledwie, co odzyskaną po 123 latach niewoli niepodległość. Po raz kolejny w dziejach europejskiej cywilizacji Polska tak jak 337 lat wcześniej pod murami Wiednia ocaliła chrześcijaństwo od tureckiego niebezpieczeństwa, tak nad Wisłą i Niemnem polski żołnierz w 1920 roku zgasił płomień komunistycznej pożogi dając Ojczyźnie i Europie Środkowej prawie 20 lat wolności. W upalne sierpniowe dni pamiętnego dwudziestego roku, dni najcięższej próby mogliśmy liczyć tylko na siebie i Węgrów Pomoc wojskowa, jaką chciały udzielić nam sojusznicze kraje w tym Francja była skutecznie zatrzymywana. Czesi, Niemcy i Austriacy nie przepuszczali transportów z bronią i amunicją przez swoje terytoria. (Czesi, którzy uznali latem 1920 roku los naszej ojczyzny za przesądzony zajęli nawet terytorium Śląska Cieszyńskiego-28.07.1920 Zaolzie) Do bojkotu wszelkich transportów z zaopatrzeniem dla polskiej armii zachęcała, także II Międzynarodówka Socjalistyczna wspierająca bolszewików, która podburzała dokerów i marynarzy do blokowania przeładunków w portach min. w Gdańsku Jedyna droga, którą mgła docierać pomoc wiodła przez terytorium Rumuni i Węgier. Polska w tym czasie najbardziej potrzebowała broni i amunicji "Nie wiemy, co uczyni Koalicja, my musimy być gotowi, aby stanąć po stronie Polski. Los Polski jest naszym losem", donosiły węgierskie gazety. W przeddzień ostatecznych zmagań 12 sierpnia 1920 roku na skierniewicki dworzec dotarł transport z 22 milionami naboi karabinowych z fabryki Manfreda Weissa z Csepel (Budapeszt). To tymi kulami powstrzymano a następnie rozbito oddziały Czerwonej Armii.Co godne podkreślenia uzbrojenie i amunicje Królestwo Węgier przekazało nam nieodpłatnie?. Dla Węgrów, którzy poznali smak bolszewizmu (133 krwawe dni Węgierskie Republiki Rad Beli Kuna) pomoc dla Polski była sprawą honoru nie handlu. Ta pomoc tak potrzebna nie ustała po zwycięstwie nad Wisłą, czy Niemnem. Węgrzy dostarczali nam ją nadal. Łącznie w latach 1919 – 1921 dostarczyli nam prawie 100 milionów pocisków karabinowych, ogromne ilości amunicji artyleryjskiej, sprzętu i materiałów wojennych. Ważniejsza od pomników i marmurowych tablic jest pamięć. My chcemy i będziemy pamiętać o bratnim węgierskim narodzie, który szczerze i z serca udzielił nam pomocy w pamiętnych dniach wojny o wszystko z bolszewicką nawałą. „Nigdy nie zapomnimy Węgrom ich szlachetnego stanowiska, że w najcięższych dla nas chwilach szczerze zamierzali udzielić nam poparcia” (gen, Tadeusz Rozwadowski 16.09.1920 r.) I choć od tych wydarzeń upłynęło już 102 lata dziękujemy wam Węgrzy z całego serca...                                                                                                                                        

            Koło Historyczne „Wiarus”

        • 159. rocznica Bitwy pod Żyrzynem
          • 159. rocznica Bitwy pod Żyrzynem

          • Na placu boju straszny widok mieli zwycięzcy. Garstka piechoty rosyjskiej czarna od dymu, stała ponuro, z bronią na dół spuszczoną; otoczona była dosłownie wysokim wałem ciał ludzkich, po kilku jedno na drugiem leżących. Konie artyleryjskie pobite, tarzały się we krwi z porwanymi zaprzęgami, jaszczyki wywrócone w rowie.

            /Józef Dąbrowski, Rok 1863/

            W poniedziałek  8 sierpnia 2022 roku minie 159. rocznica zwycięskiej dla powstańców polskich bitwy pod Żyrzynem z wojskami rosyjskimi w czasie trwania Powstania Styczniowego. Odziały powstańcze pod dowództwem Michała Heidenreich-Kruka na początku sierpnia 1863 roku podjęły marsz z Lubelszczyzny na północ w kierunku Podlasia, chcąc w ten sposób oderwać się od tropiących je wojsk carskich jednocześnie wzmocnić powstanie w tamtych terenach. Przechodząc przez trakt warszawsko-lubelski, patrol powstańczy przejął depeszę, z której wynikało, że przez stację pocztową w Żyrzynie przechodził będzie konwój wojskowy wiozący ponad 200 tys. rubli. Gen. Michał Heydenreich-Kruk natychmiast podjął decyzję o zorganizowaniu zasadzki. Jej plan był prosty: konwój miano atakować od czoła i po bokach, tyły miał zablokować jeden z powstańczych oddziałów. O godzinie 5 rano 8 sierpnia 1863 roku, liczący około 500 żołnierzy i 2 działa konwój żołnierzy rosyjskich pod dowództwem por. Laudańskiego został zaatakowany przez dużo liczniejszy, (ale słabiej uzbrojony) oddział powstańców (ok. 3 tys., w tym 1400 strzelców). Pierwsze uderzenie wywołało ogromny chaos. Rosjanie uporządkowali szeregi i z wielką determinacją przystąpili do obrony wozów pocztowych. Po kilku godzinach walki ustąpili jednak z placu boju. Z okrążenia wydostać się udało tylko por. Laudańskiemu wraz z 87 ludźmi. Straty Rosjan wyniosły (według raportu gen. Heydenreicha-Kruka1863″.) 181 zabitych i 282 wziętych do niewoli (w tym 132 rannych). Polacy ponieśli wielokrotnie mniejsze straty: 10 zabitych i 50 rannych. Po bitwie część rosyjskich żołnierzy przeszła na stronę powstańców, resztę puszczono wolno po złożeniu przysięgi, iż nie będą więcej walczyć przeciwko Polakom. Powstańcy zdobyli wówczas 2 armaty, 400 karabinów i 140 tys. rubli.  (Reszta pieniędzy zaginęła) Zdobyte fundusze zostały przeznaczone na zakup min. broni dla walczących na terenie województwa lubelskiego i podlaskiego powstańczych partii.) W tym miejscu warto wspomnieć, że jednym z oddziałów powstańczych biorących udział w bitwie dowodził  podpułkownik Józef Jankowski – „Szydłowski”, który z powodzeniem walczył z wojskami zaborcy na Mazowszu  min. w okolicach Radzymina.   Wiadomość o zwycięstwie pod Żyrzynem rozeszła się szerokim echem nie tylko po Królestwie Polskim, ale całej Europie wywołując nacisk opinii publicznej na rządy wielu państw w celu udzielenia walczącym Polakom pomocy. Bitwa pod Żyrzynem była jedną z największych i niestety nielicznych zwycięstw nad carskimi oddziałami w czasie trwanie najdłuższego w naszych dziejach zrywu narodowego.

            Cześć Ich pamięci.

            Koło Historyczne „Wiarus”

        • Wyprawka ucznia klasy pierwszej szkoły podstawowej
          • Wyprawka ucznia klasy pierwszej szkoły podstawowej

          • Wyprawka ucznia klasy pierwszej szkoły podstawowej w roku szkolnym 2022/2023:

            - blok rysunkowy biały A4

            - blok rysunkowy kolorowy A4

            - blok techniczny biały A4

            - blok techniczny kolorowy A4

            - farby plakatowe + pędzelki i pojemnik na wodę

            - plastelina

            - papier kolorowy

            - 2 teczki na gumkę

            - 2 zeszyty w trzy linie 16k

            - 2 zeszyty w kratkę 16k

            - zeszyt 32k w kratkę do korespondencji

            - ryza papieru ksero

            - kredki bambino

            - piórnik z pełnym wyposażeniem (długopis z wkładem niebieskim, ołówek, gumka, kredki ołówkowe, klej, nożyczki, linijka - 15 cm, temperówka)

            - worek z kapciami (na białej podeszwie)

            - worek ze strojem gimnastycznym (biała koszulka, granatowe lub czarne spodenki).

            Wszystkie rzeczy prosimy podpisać w widocznym miejscu.

        • 78. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego
          • 78. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego

          • "Chcieliśmy być wolni i wolność sobie zawdzięczać”

            /Jan Stanisław Jankowski  - wicepremier polskiego rządu na uchodźctwie  Warszawa 1 .09.1944 roku./

            W poniedziałek 1 sierpnia 2022 roku przypada 78. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego, będącego zbrojnym wystąpieniem przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach operacji „Burza”, połączone z wyjściem z podziemia i oficjalna działalnością struktur utworzonego jesienią 1939 roku Polskiego Państwa Podziemnego. Jak co roku dokładnie o godzinie 17, 00, godzinie „W” stanie cała Warszawa, zawyją syreny, zabiją dzwony kościołów w całej Polsce.  Zatrzymamy się na chwilę, aby wspomnieć Tych, którzy „sami sobie pragnęli zawdzięczać wolność”. Tych, którzy walczyli i ginęli w imię najświętszych dla Polaków wartości. Tych, dla których wolna, suwerenna, niepodległa Rzeczypospolita była dobrem najwyższym. W Powstaniu Warszawskim trwającym długie 63 dni poległo ponad 18 tysięcy powstańców, 25 tysięcy zostało rannych, a ponad 200 tysięcy mieszkańców „ niezłomnego miasta” zginęło pod jego gruzami lub zostało bestialsko wymordowanych przez niemieckiego okupanta Ponad 500 tysięcy warszawiaków wypędzono ze stolicy, a miasto przez następne trzy miesiące z niemiecką skrupulatnością burzono kwartał po kwartale…

            Wspominać będziemy Żołnierzy Polski Niepodległej, na których po zakończeniu wojny nie czekały zaszczyty i ordery, a poniżanie, UB- owskie kaźnie i wyroki śmierci. Pełni podziwu i wdzięczności spoglądać będziemy na Tych nielicznych, którzy do dziś z dumą noszą na ramieniu biało – czerwona opaskę i dla Ojczyzny poświęcili wszystko. Tych nielicznych, których szeregi, co roku opuszczają towarzysze broni odchodzący na wieczna służbę. Im wszystkim składamy w zadumie i milczeniu hołd wdzięczności. I choć spór o sens polityczny powstania nadal trwa dziękujemy Powstańcom za ich marzenia, walkę i poświęcenie Bez tej ofiary nie żylibyśmy w wolnym kraju.

            Chwała Bohaterom – niech pamięć o ich czynach nigdy nie zaginie.

            Koło Historyczne „Wiarus”

        • 612. ROCZNICA BITWY POD GRUNWALDEM
          • 612. ROCZNICA BITWY POD GRUNWALDEM

          • "Mieczów ci u nas dostatek, ale i te przyjmuję jako wróżbę                                                                                    zwycięstwa, którą mi sam Bóg przez wasze ręce zsyła..."

            /fragment powieści "Krzyżacy" Henryka Sienkiewicza/

            W piątek 15 lipca 2022 roku minie 612. rocznica bitwy pod Grunwaldem, największej bitwy w średniowieczu. Do zwycięskiej bitwy w okolicach trzech wsi: Grunwald, Stębark, Łodwigowo doszło 15 lipca 1410 r. Wojska Zakonu Krzyżackiego wspomagane przez rycerstwo zachodnioeuropejskie dowodzone przez wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena uległy sile połączonych wojsk polsko-litewskich wspieranych przez oddziały tatarskie ze Złotej Ordy, trzy ruskie chorągwie, oddziały mołdawskie oraz czeskich i śląskich najemników. Sprzymierzonymi wojskami Królestwa Polskiego oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego dowodzili król Władysław II Jagiełło. Na polach grunwaldzkich potęga Zakonu Krzyżackiego została złamana. Dowódca wojsk Zakonu Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego- Wielki Mistrz Krzyżacki Urlich von Jungingen  w bitwie zginął z ręki, (w opinii wielu historyków),  małopolskiego rycerza  Mszczuja ze Skrzynna). Zwycięstwo grunwaldzkie uznano w  czasach  średniowiecza za przełom w zmaganiach z Zakonem. Już w 1412 roku, dzień 15 lipca uznano za święto państwowe.

            Koło Historyczne "Wiarus"

    • Kontakty

      • Szkoła Podstawowa nr 1 im. ppłka pil. Mariana Pisarka
      • sp1radzymin@radzymin.pl - Dorota Poznańska
      • Sekretariat (nowy budynek szkoły) czynny w godz. 07.30-15.30 tel. (+48) 22 786-72-79
      • ul. 11 Listopada 2 05-250 RADZYMIN Poland
  • Galeria zdjęć

      brak danych